„Zespół Sakralny na Wzgórzu Hetmańskim”
Rys historyczny
Nazwę „Wzgórze Hetmańskie” nadano dla upamiętnienia pobytu w tej okolicy wojsk hetmana Stefana Czarnieckiego jesienią 1657 roku. Od 1813 do 1945 roku teren ten był nazywany „Wzgórzem Kozackim”, ponieważ w 1813 roku bateria rosyjskiej artylerii ostrzeliwała Fort „Prusy”. W ubiegłym stuleciu „Wzgórze Kozackie” było ulubionym miejscem wycieczek mieszkańców Szczecina i znanym punktem widokowym. Rozbudowujące się w XIX wieku miejskie wodociągi usytuowały na tym wzgórzu wieżę ciśnień. Projekt inż. Bernharda z Dirschen z 1861 roku zrealizował James Hobrecht w latach 1863-65. Zbudowana w stylu arkadowym na rzucie szesnastoboku wieża łączy elementy architektury starochrześcijańskiej, bizantyjskiej i romańskiej. Przypomina kościoły na planie centralnym lub baptysteria. Wieża mieściła zbiornik o pojemności 3080m3. Po II wojnie światowej (po przekazaniu miasta przez sowietów władzom polskim) przestała pełnić swoją funkcję. Przez pewien czas była owczarnią, następnie adaptowana częściowo na mieszkania, częściowo na magazyn. Po trzynastu latach starań, aktem notarialnym z 3.12.1984 roku teren wraz z wieżą ciśnień został przekazany Kościołowi.
Przebudowa wieży ciśnień na kościół
Projekt adaptacji wieży i budowy Zespołu Sakralnego opracował dr inż. arch. Witold Jarzynka. Po wyprowadzeniu z wieży ciśnień lokatorów, parafianie społecznie, z wielkim wysiłkiem i entuzjazmem, w ciągu ośmiu miesięcy (od kwietnia do grudnia 1985 roku) wykonali we wnętrzu prace rozbiórkowe. Ks. Abp Kazimierz Majdański, przed pasterką w 1985 r. poświęcił mury wieży ciśnień, aby stała się świątynią, a następnie odprawił w niej pierwszą Mszę Św. przy bardzo licznym udziale wiernych. Odtąd w dni powszednie trwała ciężka praca, a w niedziele odprawiano Msze Św. Dnia 22.06.1986 r. Ks. Abp. Kazimierz Majdański erygował na Wzgórzu Hetmańskim Parafię Matki Bożej Jasnogórskiej, a jej proboszczem mianował ks. prał. Stanisława Skibińskiego. Równolegle z pracami budowlanymi wewnątrz kościoła, na wiosnę 1987 roku rozpoczęto budowę domu katechetycznego i czterech przybudówek do kościoła (dwie kaplice, zakrystia, kruchta), a na wiosnę 1988 r. rozpoczęto budowę plebanii.
Ze środka kościoła usunięto filar podtrzymujący konstrukcję dachu, a jego funkcję przejęło osiem dźwigarów, wykonanych i zamontowanych przez parafian. W kościele, w miarę możliwości, wykonano kolejno takie prace jak: reperacja dachu, tynkowanie, malowanie, położenie posadzki, budowa schodów, wymiana okien, wykonanie ławek oraz innych, elementów wyposażenia kościoła.
W 1992 r. zbudowano łącznik arkadowy między plebanią, a domem katechetycznym oraz rozpoczęto prace związane z ukształtowaniem terenu. Zbudowano mury kamienne tworzące obramowanie kościoła, schody granitowe, podjazd dla niepełnosprawnych. W 1993 roku kontynuowano budowę murów kamiennych oraz prace związane z małą architekturą: sadzenie drzew, krzewów, kwiatów wokół budynków. Z inicjatywy Parafii, na zlecenie Urzędu Miejskiego w Szczecinie, przed kościołem wykonano drogę, chodnik, parkingi i oświetlenie.
W następnych latach upiększono teren wokół kościoła poprzez: wykonanie drogi procesyjnej ze stacjami na zewnątrz kościoła, wyłożenie płytkami placu przed kościołem i zagospodarowanie dziedzińca wewnętrznego, wykonanie elewacji zewnętrznej kościoła, wybudowanie dzwonnicy, zakup dzwonów usytuowanie przy wejściu rzeźb św. Jana Pawła II i Sługi Bożego Kard. Stefana Wyszyńskiego, a pomiędzy drzwiami wejściowymi płaskorzeźba-ryngraf Matki Bożej Jasnogórskiej, wykonanie przy domu parafialnym fontanny i rzeźby przedstawiającej św. Jana Chrzciciela udzielającego chrztu Panu Jezusowi, zakup i instalacja nowych organów. W planach pozostało jeszcze wypełnienie kopuły wewnątrz kościoła.
